Segundo a wikipedia, Jacobs naceu o 9 de febreiro de 1854, filla de Abraham Jacobs e de Anna de Jongh, a oitava máis nova dun total de doce irmáns. O seu pai era un médico rural, o que xogaría un papel importante no seu interese polo medicamento. De pequena acompañábao nas consultas, e ver como exercía a súa profesión e axudaba ás persoas influíu na súa vocación médica.
A pesar dos seus desexos de seguir os pasos do seu proxenitor, as mulleres da época que querían acceder á educación atopábanse con moitas trabas. Jacobs conseguiu terminar os seus estudos de educación primaria en 1867 pero a ningunha muller neerlandesa permitíaselle cursar estudos secundarios. A pesar disto, en 1870 aprobou o exame que a cualificaba como axudante de farmacia, tras o cal escribiu ao primeiro ministro dos Paises Baixos, o liberal J.R. Thorbecke, solicitando o permiso para acceder á universidade.
O 28 de abril de 1871, Thorbecke respondeu cunha carta dirixida ao seu pai, Abraham Jacobs, onde comunicaba a autorización para que a moza matriculásese na Universidade de Groninga. O 8 de marzo de 1879, Jacobs se graduó na universidade, converténdose así na primeira muller co título de medicamento na historia dos Países Baixos.
Ao culminar os seus estudos, Jacobs trasladouse a Londres, onde comezou a reunirse con feministas e activistas polo control da natalidade e o sufraxio universal. Na capital británica recibiría o influxo de novas ideas, entre as cales destaca o uso de anticonceptivos para mulleres, co fin de previr embarazos non desexados.
Posteriormente, mudouse a Ámsterdam, onde abriu a súa propia clínica destinada a persoas de baixos recursos que non podían acudir a un médico convencional. Moitas mulleres tamén comezaron a consultarlle por algúns métodos anticonceptivos. Jacobs traballou para mellorar e perfeccionar o diafragma que anos antes fora deseñado polo xinecólogo tamén neerlandés Wilhelm Peter Johannes Mensinga. Aínda que Mensinga creou o diafragma orixinal, Jacobs contribuíu notablemente a perfeccionar o seu deseño e estrutura.
Tras acudir á reunión do Consello Internacional de Mulleres en Londres en 1899, Jacobs deixou o medicamento nun segundo plano e centrou as súas forzas no sufraxio feminino. Impulsou a celebración dun Congreso Internacional de Mulleres na Haia en 1915. A pesar de que a muller obtivo o dereito ao voto nos Paises Baixos en 1922, cando Jacobs contaba 68 anos de idade, continuou traballando pola causa feminista ata a súa morte. Jacobs faleceu en Baarn, Países Baixos, o 10 de agosto de 1929 aos 75 anos.
